Acımız sonsuz. Elim kazada ağır yaralandığı gün gözümüzün önüne geldi haberi ilk duyunca. Öyle böyle değil, geriye bakınca nasıl da geçti yıllar diyoruz.
Ağabey yazmak gerekiyor elbette ama bana abimiz yazmak daha sıcak ve içten geldi. O bizim hem abimiz hem kaptanımız hem de başkanımız oldu.
Düşünün gençliğinden itibaren bir kulübün aidiyet noktasının hep üstlerinde olmuş, yüreği bir taraftar gibi daima Samsunspor için atmış bir isimdi Emin Kar.
Elbette bu şehir onu da üzdü zaman zaman. Girmeyeceğim o günlere. Elbette başkanlık yaptığı dönemde bizde şöyle olsa böyle olsa dedik ama onun takıldığı konu eleştiri değil hakaretlere ve iftiralara varan konuydu. Nitekim başkan olduğu zaman karşılaştığımızda bunu da ifade etmişti. O gün dahi kendisine Emin abi diye hitap etmiştim.
Samsunspor için çırpınıyordu adeta. Artık hepsi geride kaldı. O meşhur Sivasspor maçı sonrası Mehmet Nas’a olan tepkisiyle, taraftar gibi ellerini havaya kaldırmasıyla hafızalarımızda hep yerini alacaktır Emin abimiz. Ruhun şad olsun mekanın cennet olsun. Ailesine de sabırlar dilerim.
Evet başlığı da Emin Abiye ithafen yazmayı uygun gördüm. Nitekim taraftarlarımızda ona karşı duyarlı davrandı ve unutmayacaklarını göstermiş oldular.
Maçın ilk yarısında tutuk bir görüntümüz vardı. Özellikle maçın ilk dakikaları hariç sıkıcı bir maç izledik. Bu durum da gayet doğal. Bana Kalpar Hoca’nın ilk geldiği maçları andırdı. O da gelmeden önce çok gol yiyen bir takım görüntümüz vardı. İlk yani şampiyonluk yılı öncesini kastediyorum.
Fuat Çapa da, Mehmet Altıparmak’ın ardından ilk yapılacak işin gol yemeden maçı tamamlamak olduğunu ve pozisyonlarında az olsun öz olsun tabirinden atayım bir golde olsa maçı alayım duygusunu hissettik.
Aslında buna da yaklaştı. Özellikle ikinci yarı daha bir hareketliydi takım. Mesela Yasin çok çabaladı ama belli ki tecrübesine rağmen üzerinde
stres çoktu. Diomande mutlak golü kaçırdığında iyi de o uzaktan golü nasıl attın dedik.
Hasan faktörü takım için ne denli önemli olduğu görüldü. Belki aman aman görülmedi ama daha çok Fuat Hoca geriden oyun kurmayı ona verdiği için uzun topları ve atakları onun üzerinden yaptı hep.
Osman bir nebze ilk haftaların gerisinde görüntüsüne devam etti. Buna rağmen mutlak penaltıyı hakem vermedi. Bunu hafta içi rakip takımın yaptığı açıklamanın da etkisi olduğu kanaatindeyim. Yine ikili mücadelelerde gösterdiği kartlar dahi çifte standarttı maçta. Oysa bir pozisyon var ki Ovacıklı’nın, ceza alanı önünde ki çizgi de olabilir Yasin’e çok net tekmesini görmezden geldi. Görmüş olsa rakip on kişi kalacaktı.
Neler değiştiğine skor anlamında değilse de oyun mantığı anlamında değişikliklere şahit olduk. Harara gürere oyun yoktu. Daha kontrollü daha geriden çıkmayan ve rakibe pozisyon vermemek için alan boşaltmayan bir takım vardı sahada. Geçen sezonu anımsamadık değil. Ayrıca Tomane etkisini de fark ettik sanırım. Elbette rakibin gücünü de hakkını vermek gerekiyor bir kişi hariç bildiniz Alsan.
Oysa taraftar onu bağrına basmıştı. O da buna karşılık maç boyunca tahrikkar tavırlarıyla cevap verdi. Eden bulur diyoruz. Zorlu maçta kaybetmemekte önemli ama yarışta epey yaralar aldığımız gerçeğini de ortaya koyalım.
Artık gelecek maçlara bakıp göreceğiz neler olacağını. Yazmak böyle işte. İnsanın içinden gelecek biraz da. Yoğurdu üfleyerek yemeyi tercih ettim sezon başında işte tüm bunlar için. Çünkü hazırlık maçları bizi hep son yıllarda ters köşe yaptı hele de bu lig için.
Yıldırım Başkan’ı da anlamak gerekiyor. Çünkü onun içinde kolay değil. Böyle bir örneği yok. Tamamını cebinden harcayıp yine de taraftarı memnun edememek. Kolay değil. Kimse başarısızlık için parasını, emeğini çöpe atmak istemez ki hele de Yüksel Başkan gibi iş hayatı başarılı olan bir insan. Allah kolaylık versin. Artık yeni hoca da geldiğine göre klasik futbol terimi olan önümüzdeki maçlara bakacığız yazabiliriz.