Aydın DOĞDU

Bayrampaşa maçı mutlaka 3 puan beklediğimiz ve bunu da rahatlıkla gerçekleştireceğimiz maçlardan biriydi. Rakip mütevazi kurulmuş ve diğer takımlarda olduğu gibi tanınmış futbolcuların olmadığı bir takım.

Stadyum demeye bin şahit lazım ancak bir antrenman sahası hüviyetinde bir yerde oynadık denilebilir. Çünkü maraton tabir edilen yer olmadığı gibi kale arkası dahi olmayan bir yerde oynandı maç. Saygı duyuyoruz rakibe ama önceki yazımda da belirttim TFF eğer Türk Futbolunun ilerlemesini ve kalitenin de paralelinde artmasını istiyorsa bu tür durumlara bir standart getirmeli.

İlk 15 dakika hariç oyunun geri kalanında rakip alanda daha fazla oynayan taraftık. Rakip ilk dakikalarda önde bastı. Topu kapıp kalemizde de etkili oldukları anlar oldu.

Futbolcularımız, oyunu ağırlıklarını koyup Kubilay ilede üst üste pozisyonlar bulunca rakip geriye yaslanmak ve kontraya oynamak zorunda kaldı. Zorunda kaldı çünkü güç kalitesi bariz belliydi.

Bu anlardan itibaren tüm insiyatif artık kalecinin ne yapabileceğine kalmış oldu. Onun gününde olması rakibe puan getirecekti. Nitekim öyle oldu.

Kaleci Veysel ilk yarıda Kubilay ve Ramazan’a izin vermedi. Kubilay’ın yandan auta giden şutlarıyla birlikte 5 şutu vardı. Aslında bu alanlarda bu tür şutlarını gole çevirme becerisiyle bildiğimiz Samet olsaydı farklı olurdu ama olmadı.

Kubilay’ın kaleye şutu düşünmesi gayet doğal ama ondan daha önemlisi takım başarı olması gerekince garanti şutları arkadaşlarına da bırakması gerekiyor. Aslında gününde bir Kubilay vardı. Hem oyunu yönlendirme hem takımı atağa sokma ve şut paslarını çıkarma yönüyle. Golü atmış olsaydı maçın adamıydı ama o Veysel’i tercih etti.

İkinci yarıya Erhan ve Ramazan yerine Bahattin-Muhammet Beşir değişikliğiyle golü daha da istediğini gösterdi Tamer Hoca.

İkinci yarının başlarında Muhammet Beşir iki net pozisyon buldu ki biri çaprazdan diğeri de karşı karşıya olanıydı. Bunları da cömertçe harcadık. Kubilay yine uzaktan yokladı kaleciyi. Bahattin kale dibinden kafa vuruşunu kaleci kornere çeldi.

Bu yarıda tamamen rakip alanda oynadık. Üst üste ataklar hem futbolcularımızı strese soktu hem de aşırı efora sevk etti. Rakibe pozisyon vermedik belki ama golü de bulamadık.

Giden iki puan Bayrampaşa her ne kadar hanesine yazmış olsada Veysel’in katkısı müthişti.

Sarıyer de puan kaybetmesini beklediğimiz Bodrum deplasmanından galibiyet ile dönmeyi başarınca puan farkıda 3’e çıkmış oldu.

Haftaya yine bir diğer deplasman olan Niğde de oynayacağız. Buradan artık beraberlik dahi düşünülmeyen bir durum var. Alt ile üstün artık puan farkları ortaya çıkıyor. Rakip Gümüşhane deplasmanından 2 farkı yakalamış olmasına rağmen beraberliğe razı olarak dönmesi yine ciddiye alınacak olduğunu gösteriyor.

Bu maçın analizinde biraz kanatların daha az işlediğini söyleyebiliriz. Erhan Kartal’ın bindirmesini aradık. İshak daha fazla öne çıkabileceği bir maçtı. Ama birkaç kez gördük. Onlarda da etkili olamadı. Erhan Şentürk, hani gol kralı gibi oynamıyor bizde. Rakip oyuncularla çok fazla kilitliyor kendisini. Biraz unutturup geriden çıkmalı. Atılan ara toplarla defans artasına kaçmalı ama bunları göremiyoruz. Şöyle ki Kubilay’ın kaleye attığı şutlar gibi görebilsek, vuruş kalitesini göreceğiz ama daha çok rakip defansla boğuşmayı yeğliyor.

Bu tür rakiplere karşı telaşlı oynamamak gerekiyor. Panik havası futbolcularımızı olumsuz etkiliyor. Bir an evvel gol istediği gecikince bunu daha net görüyorsunuz. Hani biraz hazırlık paslarını yapmak, rakibin üzerine ara toplarla giderek pozisyon bulmak gerekiyor.

Bir puan iyi derdik deplasmanda hep ama hem Sarıyer’in kazanması hemde kaçan 15’in üzerinde net pozisyonu düşününce elbette kaçan iki puana yanıyoruz. Telafisini yapabilecek kalitemiz var ve yine bir galibiyetler serisi için artık planlar yapılmalı.

Taner Hoca, sanırım bu tür maçların olacağını bizden daha iyi biliyordur. Bunun için daha alternatifli oyun anlayışı için futbolcuları hazırlamak durumunda. Bunu da önümüzdeki maçlarda görmeyi diliyoruz.

Rakip Kastamonu 1966 da ligde iyi bir kadro kurdu ve hedefleri üst sıralar. Ligin tecrübeli takımlarından ve sürekli bu ligde üst sıraları zorlamış ve birkaç kezde 1. Ligin kıyısından dönmüşlerdi. Yabana atılmayacak bir takım ile oynadık.

Oluşan sakatlıklar ve artan yoğunluk ile hani bir ‘milli maç’ arası da olsa iyi olurdu diyoruz.

Günlerdir gerek sosyal medya da gerekse diğer medya organlarında bu maçın önemine işaret edilerek adeta seferberlik yapıldı. Şehir her yönüyle bu konuda bilinçlendirildi. İyi bir kamuoyu sınavı verdi kulüp ve spor medyası.

Taraftar, yağmurun o saatelerde yağacağını bile bile akın etti adeta. 20 bine yaklaşan bir taraftar grubu izledi maçı. 90 dakika boyunca da takımını hiç susmadan destekledi. Hepsini yürekten kutluyorum.

Maçın hemen başında golü bulup bir anlamda rakibinin oyununu bozmak isteyen bir Samsunspor vardı sahada. Son maçlarda ki o ilk 10 dakika gol alışkanlığı bu maçta devam etmedi belki ama oyunu rakip alana yığmayı başardık.

Rakibi bunalttığımız ve hataya zorladığımız anlar oldu. Hakem biraz fazla sertliğe müsaade etti. Rakip yarı alanımızda çok fazla görülmese de tehlikeli olabilecek pozisyonları da yakaladı. İşte bu anlamda biraz orta alana daha fazla yük düşüyor. İleride daha fazla baskı yapmalı. Bunu gördük ve bir anlık dalgınlıklar bizi zor durumda bırakıyor.

Uzun soluklu baskının ardından maçı biraz rolantiye aldığımız anlarda önce penaltı diye bekledik ki Erhan’ın düşürülmesi net penaltıydı. Rakip defans Erhan’ın yükselmesini ve topa müdahale etmesini engellemişti.

Bekir’in kale önünden başlattığı topa rakip defanstan kaptığı topla çaprazdan şık vuruşuyla Samet ile maçın tek golü gelmiş oldu.

İlk yarıda oyunu yine rakip alanda oynadık. Topu kalemizden uzak tutmayı başardık. Rakip çok fazla geriyi boşaltmak istemedi. En azından maçı dengede götürme ve bulabileceği bir golün peşindeydi.

İkinci yarıya rakip etkili başladı ve kazandığı serbest atışta kalemizde etkili oldu. Ancak çabuk toparlandık ve rakip alanda daha fazla pozisyon arayan taraftık. Önceki Kubilay’ın şutunu izledik. Samet’in rakip oyuncudan seken topu yardımcı hakem bayrak kaldırmasına rağmen orta hakem pozisyonu iyi süzdü. Devamında ise Samet ceza alanında düşürülmesine ise bu sefer hakem devam dedi.

İlginçtir ki önceki maçlarda aleyhimize çok rahat şekilde hakemler penaltı verirken, lehimize penaltı kararında ise oldukça cimriler. Kaldı ki beklediğimiz kararlar ise net penaltılardı.

Sahada çok iyi bir mücadele vardı. İki takımda topun olduğu alanda müthiş bir kapışma yaşadılar. Ancak topu daha iyi kullanan ve ne yaptığını bilen taraftık. Oğuz’un şutu maçın heyecanını ortaya koymaya yetiyordu.

İkinci yarının ortalarından itibaren yağmur şiddetini bir hayli artırınca sahada ki oyuna da yansıdı. Artık iki takım da birbirleriyle mücadalenin yanında yağan yağmur ile oluşan su birikintileriyle de mücadele ettiler.

Rakip son dakikalara on kişi kalmasına rağmen kalemizde gol bulmaya çalışsa da istediği o şut imkanını bulamadı. Bir nevi şuursuz ataklarını izledik. Diğer taraftan maçın son dakikasında oyuna sonradan giren Muhammet Beşir ile ikinci gole yaklaşan taraf olduk.

Özellikle son dakikalarda ki yağmurun oluşturduğu durumu görünce ‘iyi ki golü önceden bulmuşuz’ dedik. Artık haftalar ilerliyor ve hava koşulları da kendisini iyiden iyiye hissettiriyor. Bu tür zeminler için de teknik heyetin bir planı olmalı.

Topu yerden oynayan ve teknik oyunculardan oluşan takımımız için bu durum bir hayli dezavantaj olacağa benziyor. Çünkü oluşan yağmur birikintilerinden topu yerden oynama alışkanlığımız devam edince bir hayli stresli dakikalar yaşadık.

Genel anlamda ilk haftalara göre topu daha çok isteyen ve bunun içinde mücadele eden tarafız. Ayrıca rakibe ‘bu maçı alacağım’ mesajını daha güçlü veriyoruz. Rakibin maç içindeki durumuna göre de vaziyet alıyoruz. Son maçlarda tempoyu ayarlayan tarafız.

Bahattin’in yokluğunda, Erhan Şentürk bu fırsatı daha iyi değerlendirebilirdi. İkili mücadele anlamında zayıf kaldı. Belki istediği topları alamadı ama bunu istemesi gerekiyordu. Yerine giren Muhammet gelecek haftalara ayrıca hazırım mesajını vermiş oldu.

Erhan Kartal’ın son dakikada ikinci kırmızıdan oyundan atılması gelecek haftaki maç için iyi olmadı ama yine de Canberk için bu bir fırsat olabilir.

Son olarak Savaş’ın daha fazla ofansif özelliğini kullanmalı diye düşünüyorum. Etkili uzaktan şutlarını biliyoruz. Bu maçta bazen gördük onu ceza alanı civarında. Ancak bunu daha da artırmalı. Takımını atağa daha fazla kaldırmalı. Bunu da yapabilecek kapasitesi fazlasıyla var.

Zorlu bir mücadeleden 3 puan ile ayrılmak önemliydi. Bunu başaran takımımızı da kutluyorum. Altı da altı küçümsenemez kesinlikle. Böyle bir seri çok uzun yıllardır hatırlamıyorum doğrusu. Buna rağmen halen ikinci olmakta şaşırtıcı. Ama iyi bir Sarıyer var. Kadrosunda da güçlü isimler var. İnegöl maçını izlemiştim. Oyunu iyi kuruyorlar ve skoru bulabilecek oyuncuları var. Hem orta alanda hemde ofansif anlamda.

Kazanmaya devam etmek mecburiyeti takımlar arasında ki kalite farkını da ortaya koyacak. Şöyle ki gidişat 70-75 puan aralığını gösteriyor. Çok kolay değil ama takımımız bunu başaracak güçte.

Bordumspor zor bir deplasmandı. Önceki yazımda da futbolcularımızın performansı sonucu belirleyeceğini belirmiştim. Zor virajı kolaya çevirmeyi başardılar.

Ev sahibi olmanın avantajını elinde bulunduran rakip elbette bunu iyi kullanmak isteyecekti. Nitekim hafta içi ve gündüz olmasına rağmen statlarını hatırı sayılır şekilde doldurdular. Bir hayli fanatik düzeyde taraftarlarının olduğunu da belirtmek gerekiyor.

Sahanın suni çim olması bir hayli tartışıldı. Çok alışık olmadığımız bir durum. Ne yazık ki TFF’nin bu konuda belli bir vizyonunun olmadığı da görülüyor. Yönetmelikler olmalı veya varsa uygulanmalı bu konuda. Saha ve zemin konusunda belli ki ciddi eksiklikler var.

TFF ne zaman devreye giriyor, taraftar sarı merdivenlerde mi değil mi? Usülsüz seyirci alınmış mı alınmamış mı? İyi de, Profesyonel lig diyorsun stat uygun mu? Futbolcular için saha zemini uygun mu? Soyunma odaları yeterli mi? Bunlar içinde bir çözüm bulmalı TFF öncelikle. Eğer statlar yetersiz ise kimse kusura bakmasın demesini bilmeli. En yakın statta oynasın ilgili kulüp. Futbolculara yazık değil mi?

Zor bir ortamda futbolcularımız ellerinden geleni fazlasıyla yaptı ve istenilen sonucu da almasını bildi. Maçın başlarında rakip futbolcunun müsait halde topu auta göndermesi maçın bir anlamda kırılma anı oldu.

Dakikalar ilerledikçe rakip alanda baskıyı artıran takımımız Oğuz’un enfes şutuyla golü erken buldu. Oğuz haftalardır şut denemelerinin sonucunu almış oldu. Geçen sezon oynanan maçlarda da uzaktan şutlarını hatırlıyoruz kendisinin.

Topu ayağında tutan ve rakibe göre daha çok atak yönü olan bir takım görüntümüz vardı. Özellikle Kubilay’ın klas haraketleri maçlara damga vurmaya devam ediyor. Yine Savaş’ın takımı atağa kaldırmada ki ustalığını da belirtmek gerekiyor. Erhan Kartal daha önce de yazmıştım İmdat’ı hatırlatıyor bana. Çalışkanlığı ve takımı ileriye taşıması haftalar ilerledikçe daha artıyor.

İkinci yarının başında Samet’in güzel golüyle de farkı ikiye çıkarttık. Rakip tam boyun eğmiş ve umutları tükenmişken hakem devreye girdi ve kendince maça heyecan katmaya çalıştı. Verdiği penaltı kararı kendi taktir hakkıydı. Neyse ki bu taktir hakkını günün başarılı ismi Ahmet izin vermedi. Gösterdiği performansla da göz doldurdu.

Rakibi kontrol altına alan ve takım bütünlüğünü daha çok gördüğümüz bir maçı geride bıraktık. Bu maçta ki eforu da doğru buluyoruz. Çünkü bir hafta da oynanacak üç maçı düşününce skora göre tempoyu da ayarlamanın doğru bir hamle olduğu kanaatindeyim. Değişiklikleri Taner Hoca buna göre yaptı.

Bahattin her ne kadar bu maçta gol atamamış olsada onunda çabası yabana atılmaz. Ancak bulduğu iki net pozisyonu da gole çevirmesi gerektiğini de hatırlatmak gerekiyor. Belki burada bazen fazla yüksek beklenti olduğunu düşüneceksiniz ama hem Bahattin hem de diğer oyuncularımızın üzerine koyarak devam etmelerini arzu ediyorum.

Çünkü bütün futbolcularımız geleceğe yönelik transfer edildiler. Bizlerde gelecek yıllarda hem takımımıza hemde Türk Futboluna hizmet etmelerini bekliyorsak, futbolcularımız mutlaka kendilerini geliştirmek durumundalar. Biraz bu gözle bakarak yazmaya çalıştığımı ifade edeyim.

Bu yüksek beklentiyi futbolcularımız taraftarlarıyla birlikte aşacaklardır. Onlar da çoğu kulüpte göremeyecekleri bir serüven yaşıyorlar aslında. Çünkü Samsunspor’un, ülkemiz futbolunda çok müstesna bir yeri olduğunu gelmeden önce biliyorlardı ama geldikten sonra bizatihi yaşıyorlar.

Şampiyonluk yolunda iyi bir seri yakalamışken dileriz ki daha da devam etsin. Dileriz ki sahamızda oynayacağımız Kastamonu maçıyla da seriyi altıya çıkaralım. Hem maçın günü hem de saatinin ideal olduğunu düşünürsek mutlaka taraftarın maça akın edeceği kanaatindeyim.

İyi bir hava yakalandı ve bunun devam etmesini istiyoruz canı gönülden.

Not: Maçı zor şartlarda bizlere ulaştıran Taraftarın Sesi ekibinden Hüseyin Karataş’a da teşekkürlerimi sunarım. Eyüp maçında da bu tür yayınların olacağını ve onlara bu yıl çok iş düşeceğini belirtmiştim. Beni yanıltmadıkları için de ayrıca teşekkürler.

Gaziantepspor maçı bizim açımızdan daha başka bir önemi vardı kuşkusuz. Belki geçen sezon oynadığımız ve önde götürdüğümüz maçı son dakikalarda yediğimiz gollerle kaybetmiş olmasaydık küme düşmemiş olacaktık.

Her şeye rağmen ayakta kalmaya devam etmeye çalışan rakip, tamamı gençlerden oluşan bir takımla çıktılar sahaya. Kenarda genç teknik adamları maç boyunca oyuncularına müdahale etti, onları yönlendirdi ve bir an bile yerine oturmadığı gibi basketbol koçları gibi sürekli oyunun içindeydi. Ancak bu heyacanını anlamakla birlikte futbolcularının sakatlanmasında da kendisini gözden geçirmesi gerekiyor.

Öyle ya genç oyuncular ve adale yapıları henüz oturmadığı için sakatlanmaya yatkın olurlar. Ayrca sahamızında bu sakatlıklarda etkisinin olduğunu düşünüyorum.

Taraftarımızın maça ilgisi daha iyi olabilirdi. TFF maçı gündüz oynatınca ve cumartesi gibi kamu dışında olanların da çalışma saati gözönünde tutulduğunda yine de hatıra sayılır bir topluluk vardı. On bine yakın taraftar bugün hangi süper lig maçında oluyor. 1. Ligi saymıyorum bile.

Maça daha istekli başlayan bir Samsunspor vardı sahada. Sadece teknik anlamda değil mücadele anlamında da “Ben bu maçı alacağım!” görüntüsü vardı. Rakip ise top ayağımızda olan oyunculara iki hatta üçlü müdahale yaptılar. Topa ve oyuna sahip olunca sonuca da erken vardık. Rakibin durumuna bakmadan işi ciddiye alınca sonuca beklenenden erken vardık.

Üst üste gelen golleri gördük sahada. Bahattin attığı iki golle bir anda takımı üstünlüğe taşıdı. Goller öncesi Kubilay, Ramazan ve Oğuz’un güzel hareketleri ve pasları vardı. Oyunun üstünlüğünü daha maçın başında bu şekilde ele geçiren Samsunspor’dan haliyle taraftarlarda bizlerde gollerin sayısını artırmasını bekledik.

İlk yarı boyunca bir hayli gol pozisyonu bulduk. İshak ile yakaladığımız net bir gol pozisyonumuz vardı. Kubilay’ın uzaktan enfes şutu kaleci son anda kornere çeldi. Bahattin ile gole yaklaştığımız anlar vardı. Maalesef bunlardan sonuç alamadık. Daha organize olan bir takım görüntüsü vardı. Bunda rakibin kendi yarı alanında kalmayı tercih etmeside etkendi. Elbette onları anlıyoruz yaşları 17-20 olan bir tecrübesiz takım vardı karşımızda.

Hem ilk yarıda hem ikinci yarıda bir iki pozisyon verdik. Bunlarda Furkan’ın daha dikkatli olması gerektiği öne çıkıyor. Diğer taraftan sakat Ercan’ın yerine oynayan Nuri’nin de bu maç için söylecek olursak oldukça kritik işlere imza attı. Ercan’ın sakatlığının ciddi olduğunu söyledi Tamer Hoca maç sonrası. Kendisine acil şifalar diliyorum.

İkinci yarı oynanan oyun tamamı rakip alanda geçti. Kalabalık defansı aşma konusunda sıkıntı yaşadık. Rakip fark yememek için çok öne çıkmadı. Bu yarı da İrfan’ın son dakikalarda ki şutu direkten auta çıktı. Yine bundan önce de gole yaklaştığımız anlar oldu ama final paslarında çok fazla becerikli olamayınca ikinci golde takılmış olduk.

Tek kale maçta akıllarda Kubilay’ın resitaliyle birlikte Ramazan’ın bugüne kadar ki en iyi performansını izledik. Takım, hem oyun disiplini açısından hem de oyunu genele yaymak açısından çok başarılı işler yaptı. Ne yapmak istiyorsa onu yaptı maç boyunca sahada takım.

Belki Tamer Hoca oyuncu tercihlerinde Bahattin’in yerine Muhammet’i veya Erhan’ı düşünebilirdi. Hoca hafta arasını düşünerek hareket ediyorsa bunu da yerine getirmeliydi. Diğer oyuncu değişiklerini de yadırgamadık. Ama Savaş’ın etkisini de anladık takım üstünde çıktıktan sonra.

Hakemlerle ilgili kazandıktan sonra yazmak zor olsada aleyhimize verdikleri kararların futbolun içinde ki müdaheleler olduğu görülecektir. Buna karşın ise beklediğimiz faulleri de es geçtikleri gölücektir. Nitekim maçın sonlarına doğru Enes’in güzel hareketlerden sora girdiği ceza alanı içinde durdurulduğu pozisyon net penaltıydı. Ancak hakem bu pozisyonu devam ettirdi. Belki maçın skoru etken oldu ama yine de penaltı noktasını göstermesi gerekiyordu. Hakemliliğinin daha ilk yıllarında böyle yaparsa klasman atlayamaz bu şekilde.

Önümüzde iki kritik ve bizi üst sıralarda ilgilendiren rakiplerimizle oynayacağız. Önce çarşamba günü Bodrum deplasmanı sonrasında da Kastamonu ile sahamızda oynayacağız. Bu maçlar zorluk derecesi yüksek maçlar. Ancak bu işi futbolcularımızın isteği ve sahada gösterecekleri performans belirleyecektir. Kendilerine şimdiden başarılar dilerim.

İnegölspor maçı bizler için kapalı kutu maçlardan bir diğeriydi. Takım teknik direktör değiştirmiş ve çıkış arıyorlar. Bu maç onların kendisini ispatlatması için tam da biçilmiş kaftan gibi.

Takım olma hüviyeti her maça yansımasıyla ortaya çıkıyor. Bunun için maçlar arttıkça yeni oluşan takımların oyun anlayışları da oynayan oyuncuların süreklilikleri arttıkça daha bir anlam kazanmaya başlıyor.

Bu maça da böyle bakmak gerekiyor sanırım. Kazandık mı? Evet. Peki sorguladığımız olay ne olmalı? Oyunu maçın geneline nasıl yayarız.  Öyle ya insan kendi hatasını gördükçe düzeltir. Yoksa hep doğruyu yapıyorum, nasıl olsa kazanıyorum diye düşünürseniz çekirdek bir sıçrar iki sıçrar misali üçüncü de yaptığınız hataların giderilmediğinde sonucunu acı bir şekilde yaşarsınız.

Nitekim Taner Hoca’nın dediği gibi Sancaktepe maçı böye bir maçtı. Ancak buna rağmen yine sahada görmemiz gereken ve görebileceğimiz şekilde düzeltmeler de olmalı.

Rakip etkili başlıyor ve etkisini yetenekli futbolcularla kısa zamanda kırıyoruz. Serbest atıştan Bahattin ile golü buluyoruz. Rakip demoralize oluyor. Ama maça asılıyor ve direkten topları auta gidiyor. Maçta ‘kader anı’ yaşanıyor. Bizim için de rakip için de maçın kırılma anı adeta.

Notlarımıza bakıyoruz; Topun kontrolünü almamız gerekiyor. Daha dikkatli olmamız gerekiyor. Rakip hızlı geliyor ve etkili olabilir.

Bunun akabinde uzun topumuz Kubilay’ın iyi kontrolü ile Samet’e verdiği pas sonrası şık vuruşla durumu 2-0 yapıyoruz.

Topun kontrolünü yine rakibe veriyoruz diye not düşüyorum. Akabinde kalemizde hızlı ve organize atakları sonrası farkı bire indiriyorlar.

İkinci yarı daha dikkatli başlıyoruz. Belli ki hoca uyarmış. Bunu basın toplantısında da ifade etti. Samet-Kubilay verkaçları sonrası Samet ile farkı açıyoruz.

Rakip yine can havliyle kalemize doğru geliyor ve şutlarını Furkan güçlükle önlüyor. Biz yine topu rakibe veriyoruz bu anlarda. Buna rağmen artık skorun etkisiyle daha rahat top çeviriyoruz. Rakip alanda fazla görünmesekte İrfan ayağına tam oturmayan şık vuruşuyla gole yaklaşıyoruz.

Hakemin verdiği penaltı sonrası fark yine bire iniyor. Sonrasında kalemizde etkili ataklarını görüyoruz. Bizim rahat futbolcularımız bu sefer skoru korumak için vargüçleriyle çabalıyor.

Son düdük çalmadan maç bitmezi yaşıyoruz. Şükür ki maçı galip bitirmeyi başarıyoruz. Yukarıdaki bazı notları yazmamın nedenine gelecek olursak, özetle konsantrasyon azalması yaşıyoruz.

Takım, skoru elde edene kadar var gücüyle hamle yapıyor, mücadele ediyor. Rakibe alanı dar ediyor. Diğer taraftan, futbolcularımızın topu daha rahat çevirip, rakip alanda daha etkili olmayı beklerken tam tersi topu rakibe vererek onları cesaretlendiriyoruz.

Oluşan konsantrasyon eksiliğiyle kalemizde golü görüyoruz. Sonrasında aman maç elimizden gitmesin diye yine topa sahip oluyoruz. Yine golü buluyoruz. Skor lehimizde ama orta alanımız bir an yok gibi, kanatlarımız duruyor sanki pozisyon veriyoruz. Oluşan karambolden penaltı veriyoruz.

İşte tüm bunları düşündüğümüzde kazanırken dahi eleştirmenin sıkıntısını yaşıyoruz. Çünkü oyunu maçın geneline yaymalıyız. Konsantrasyon dan düşmemeliyiz. Biz öndeyken yarı sahamızda rakibe top çevirmesine izin veriyoruz. Kalemize bu kadar yaklaşmaları her zaman risktir rakibin. Topun kontrolü daha çok rakipte oluyor. Tamam bu da bir taktik ama pres yapıp topu kapıp kontra atak düşündündüysek bu tarz ataklar da görmemiz gerekiyor.

Bu tarz hızlı oyuncularımız yok bizim. Topu orta alandan adım adım götürecek. Paslarla rakip alana inecek veya kanatlardan inip orta yapacak tarzda oyucularımız var bizim. Topu alıp dikine uzun sürebilecek oyucumuz yok. Bunun için topun daha çok sahibi olan taraf olmalıyız.

Takım olarak kalite farkımız gözle görülür biçimde sahaya yansıyor. Hem tavır ve davranışlarda, hem topun daha bilinçli kullanma isteğimizde hem de topun daha fazla sahada kalmasına çalışıyoruz. Bunları yaparken mücadeleyi ve tempoyu da artırmak önemli diyoruz. Oyunu 90 dakikanın geneline yayalım istiyoruz.

Bahattin’in gollerine devam ediyor olmasının yanında hazırlık maçlarında golleriyle bildiğimiz Samet’in iki şık golüyle maça damga vurması da kazanmanın yanın da bizleri memnun eden bir diğer unsurdu.

Ankara Demirspor lige bu yıl çıkmış hedefi ligde kalmak olan mütevazi bir takım. Bu maça kadar aldıkları üst üste 4 mağlubiyet sonrası Süper Lige çıktığımız yıl Hüseyin Kalpar’ın yardımcılığını yapan Bahattin Güneş getirildi.

Elbette bu kadar kısa zamanda takıma etkisini hele hele bu ligde beklemek çok zor. Ancak yine de oluşabilecek sinerjinin sahaya nasıl yansıyacağını doğrusu merak etmedik değil.

Açıkçası bizlere bunu düşündüren de takımın inişli çıkışlı performansıdır. Hafta içi kupadan elenmenin şokuyla çıktık sahaya. Bir acayip maç oldu kupa maçı doğrusu. Direkten dönen toplar, verilmeyen penaltı ve gol maça damgasını vurdu.

Taraftarın ilgisine de yansıdı bu inişli çıkışlı durum. Oynanan oyun anlayışı biraz üzdü taraftarı. Öyle ya daha sahaya hakim olan, rakibini adeta kendi sahasına hapseden, kaleciyi ve defansı yoran bir takım bekliyorlardı. O da olur inşallah diyelim.

Maçın ilk dakikalarından itibaren kazanma isteğini sahaya yansıtan bir Samsunspor izledik. Rakibin bize karşı koyabilecek etkili oyuncularının olmadığı orta çıkmıştı. Bu tür rakipler öncelikle gol yememeyi düşünür, sonra duran toplarla gol ararlar. Dikkat edin duran toplarla çünkü rakibin hücum yönü ve orta alanı oldukça kısıtlıydı. Topu taşıyacak ve atak yapacak adamaları yoktu.

Bunun için topa daha çok sahip olan taraftık. Bir nevi hazırlık maçı havasında geçti maç. Bunu oyuncularımızda maç boyunca görmüş olduk. Bu tehlikeli bir durum ama ne kadar uyarırsanız uyarın bazen sahada işler farklı işliyor.

Golü de hep eleştirdiğiz kanat organizasyonaları ile geldi. Erhan Kartal’ın güzel ortasına çok iyi takip eden Bahattin’den geldi.

Geriye çekilir gibi duran takımı ileriye göndermeye çalışan Hoca’yı takım çokta iyi anlamış değil dediğimiz dakikalarda Furkan’dan beklemediğimiz bir hata ile kalemizde golü gördük. İlginç bir goldü. Adeta kalemize attık golü.

Takım yenen bu gol sonrasında bir hayli etkilendi. Epey bir süre şoku üzerimizden atlamadık. Bir ara saçma sapan işler yaptık. Defans yine bocaladı. Günün çalışkan ismi Kubilay biraz olsun sahanın değişik bölgelerine giderek takımı ileriye taşımaya çalıştı.

Samet ile gole yaklaşınca takım biraz olsun canlanmaya başladı. Rakibin de etkili bir şutu vardı auta giden. Neyse ki formayı kapan Oğuz dan hep yazdığımız uzaktan şut geldi. Kaleciden seken topu iyi takip eden Bahattin ile tekrar öne geçmeyi başardık.

Golün etkisiyle topu daha rahat ileriye taşımaya başladık. Ancak ilginç bir şekilde tempoyu yükseltemedik. Daha tempolu oynamalı bu takım. Daha çok hızlı atak geliştirmeli. Bunu maçın ikinci yarısında biraz olsun gördük ve bir çok gol pozisyonu bulduk.

Özellikle orta alanda topu daha iyi yönlendirmeliyiz. Mesala çift santrafor yazmıştım. Erhan ile gördük bunu. Elbette her maçta olmaz ama Muhammet Beşir’i kazanmak istiyorsa hoca son dakikalara bırakmamalı oyuna almak için.

İkinci yarının en önemli pozisyonları yine takımımıza ait. Rakibin kayda değer bir pozisyonu yoktu. İshak yavaş yavaş takıma artık ısınıyor. Yaptığı hareketler ve verdiği paslarıyla maçın en başarılı adamıydı. Önce Bahattin’i verdiği ara pasıyla pozisyona soktu, sonrasında attığı korner ile Bahattin’e asist yapmış oldu.

Yaptığı hattrick ile maça damga vuran Bahattin’i es geçemeyiz. Belki gol sayısını 4 veya 5’e çıkarabilecek pozisyonları da buldu ama son iki hafta da attığı goller ile takımı sırtlamayı başardı. Darısı Erhan ve Muhammet’e diyelim.

Kubilay yine etkili oynadı. Kupa maçında direkten dönen iki toplarına bir yeniside bu maçta eklendi. Attığı enfes şut üst direğin köşesinden geri döndü.

Kazanılan maç sonrası elbette sevinçliyiz ve mutluyuz. Rakibin durumu ortada ama illa ki galip gelmek gerekiyordu ve bunu futbolcularımız başardılar.

Seri gerekiyor demiştik. Şimdi ikide iki oldu diyoruz. Devamı için takımın uyumunu artırması ve skora katkısı olabilecek oyuncuların daha bilinçli oynamalı. Bu maçta bunun esintilerini gördük. Ancak herkes biliyor ki bu takım daha iyisini yapabilir.

Haftaya İnegölspor’dan da iyi bir oyun ve skor ile 3 puanı alan taraf oluruz diyelim. Dileriz ki yapılan emekler boşa gitmez. Bunun içinde Tamer Hoca, üzerinde ki stresi atmalı ve futbolcularla diyaloğu daha iyi kurmalı. Başarmak için bu şart!

Samsunspor hedefe koşmak istiyorsa mücadele edecek ve isteyecek. İlk maçta bunu gördükten sonra her ne kadar oyun anlayışını eleştirmiş de olsam “Samsunspor Gibi Oynamak!” başlığını atmıştım. İlk maçlar zordur ve bunu ilerleyen haftalarda düzeltiriz düşüncesi sadece bende değil taraftarından yazarına, yöneticisinden teknik heyetine kadar herkesin ortak kanaatiydi.

Gümüşhane maçı sonrası oyun anlayışının yanı sıra mücadelenin de olmayışı ile Sancaktepe maçında bu durumun tüm çıplaklıyla ortaya çıkmasıyla adeta hepimiz hayal kırıklığı yaşadık.

Kadro tartışıldı, hoca tartışıldı. Bunun adı kaostu. Bunu çözmek ve üstesinden gelmek ligin hemen başı dahi olsa böylesi büyük hedefleri olan kulüpler için zordur. Nitekim İsmail Başkan beklentiye soktuğu ve hedefi yüksek tuttuğu için ‘özür’ dilemek durumunda kaldı.

İsmail Uyanık’ın yıllar önceki yönetimini bilenler bilir adeta kaosu orkestra şefi gibi ustalıkla yönetmesiyle bilinir. Ancak kendi ifadesiylede yıllardır ara vermesinin dezavantajlarını yaşıyor kuşkusuz.

Taraftar her zaman daha iyisini ister ve bekler. Bu dünyanın her yerinde böyledir. Aksi taktirde zaten bir takımı tutmanın ve peşinde koşmanın anlamı yoktur.

Tüm bunları gözönüne aldığımızda Eyüpspor maçı gerçekten kritik bir maç oldu bizim için. Sadece 3 puan meselesi değildi. Skora göre birçok kararında alınabileceği bir maçtı. Bu tür maçları oynamak ve motive olmak gerçekten zordur.

Taraftarımız kendisine ayrılan yeri fazlasıyla doldurdular. Rakip takım yöneticilerini kutluyorum, 80 bin kişilik statta demek ki yer darlığı yaşadıklarından ancak bu kadar yer verebilmişlerdi.

Samsunspor ilk dakikalarda ki rakibin baskısını atlattıktan sonra daha çok rakip alanda gözüken taraftı. Kadroda birçok rotasyon yapmıştı Taner Hoca. Erkam, Oğuz ve İshak en dikkat çeken isimler oldu.

Oyunu rakip alan yığdıktan sonra pozisyon bulmak daha kolay oluyor ve bunun da meyvesini alıyorsunuz. Görülen sarı kartlar da maçın bizim açıdan ne denli baskı oluşturduğu ve stresli olduğumuzu gösterir biçimdeydi.

Rakip oyuncuların tıpkı önceki rakiplerimiz gibi hakem ile sürekli oynamaları, kendilerini çok kolay yere bırakmaları ve gereksiz tepkileri demek ki “Bu ligin jargonu böyle!” dedirtti bizlere. Taner Hoca işte böyle bir tepkiyle hakem tarafından kolaylıkla tribüne yollandı.

Ataklarımızda ki olgunluk biraz zayıftı. İshak’ın faktörü kendisini bu maçta hissetirdi ve onun uzaktan şutlarıyla etkili olduğumuz anlar oldu. Bir topunun da direkten döndüğünü söylemek gerekir. İshak’ın ilerleyen haftalar da katkısı daha artacaktır. Geçmişte milli takıma kadar yükselmiş bir futbolcudan da bizlerin beklentisi oldukça yüksek.

Yine Bahattin, bu devrede aslında daha becerikli olsa daha doğrusu top kontrolü biraz daha iyi olsa golü erken bulabilirdi. Herkesin ilk yarı golsüz bitti dediği anda İrfan sahneye girdi ve gerçekten enfes bir plase vuruşu ile golümüz geldi. Atağı başlatan Erkam’ın, Oğuz’u görmesi ile her ne kadar Ramazan’ın şutu rakipten dönmüş olsada İrfan’ın, rahat şut ortamını oluşturması sonrası geldi gol.

İkinci yarı skoru koruma içgüdümüz devreye girdi. Topu daha çok rakibe verdik. Bunun yanında kontra atalaklarla gol aradık. Ancak kalemizde tehlikelerde birbiri ardına geldi. Rakibe ceza alanı içinde birkaç sefer şut çekme imkanı verdik ve bunlardan 2’si Furkan’ın müthiş kurtarışına sahne oldu. Bir diğeri de direkten döndü ki skor 1-0 lehimizeydi. Yani bir nevi kader anıydı.

Hakemin maç boyunca oyuncularımıza çok kolay kart göstermesi ve rakibe ise aşırı toleransı vardı. Adeta eyyamcılık ve Samsunspor’u korudu korkusu yaşamamak için aleyhimize çok kolay kararlar veriyordu ki işte Savaş böyle bir ikinci sarı kart ile oyun dışında kaldı.

Buna rağmen oyunu her ne kadar yarı sahamızda sıkıştırmış da olsak iyi bir organize atak sonrası Bahattin ile farkı ikiye çıkartmayı başardık. Maçın uzatma dakikalarında oyundan düşen rakip karşısında yine Enes’in, karşı karşıya kaldığı ve mutlak atması gereken golün az farkla auta çıkması vardı.

Her yönüyle böylesi zorlu bir deplasmandan 3 puanla dönmek gerçekten önemliydi. Haftaya sahamızda ligin puansız takımı Ankara Demirspor ile oynayacağız. Bu maç belki kolay görünebilir iki takım dengeleri açısından ama tıpkı Amed maçı gibi tıpkı Eyüp maçı gibi ciddiyetle çıkılmalı. Artık iyi bir seriyle lige ağırlığımızı koymamız gerekiyor.

Bu ligin şakası yok. Takımımız gerçekten iyi ama bunu sahada daha fazla göstermek gerekiyor. Oyunu yarı sahamızda kabul ettiğimizde çok kolay pozisyon veriyoruz. Bunun önlemini almamız şart.

Diğer taraftan rakip alandayken özellikle final paslarımızın isabetine ve şutlarımızın artışını sağlamamız gerekiyor. Kanatlardan yapılan ortalar bilhassa daha çok hedefine ulaşmalıdır. Görüldüğü gibi rakipler biz gol atana kadar kapalı defans oynayıp, sürekli pas trafiğimizi kesmeye çalışıyorlar. Bu durum da gayet doğal. Önemli olan bizim buna nasıl bir reaksiyon vereceğimizdir.

Maçı zor şartlar altında bizlere ulaştıran Taraftarın Sesi ekibine de ayrıca teşekkür ediyoruz. En azından tüm güçlüklere ve olanaksızlıklara rağmen ve güçlü bir yerel kanalımız olmasına rağmen maçı anlayabileceğimiz şekilde bizlere izlettirdiler.

Nitekim Eyüpspor yöneticilerinden birinin alenen tehdit ve tüm sataşmasına rağmen yayını yapmaya devam ettiler. Bu yöneticinin mantığına göre Süper Lig dahil tüm taraftarların sosyal medyadan yayın yapmaması için uyarılması gerekiyor veya cezalandırılmaları. Oysa taraftarlar çok rahatlıkla stattan yayın yapıyorlar ve buna da engel bir durum yok. Öyle gözüküyor ki deplasmanlarda bu yıl onlara çok iş düşecek.

Gümüşhanespor 3 sezondur 1. Ligi zorlayan bir takım. Geçen sezon son maçta Altay’a mağlup olmasalardı bugün onları bir üst ligde izliyor olacaktık onları.

Başlarında yılların kurt hocası Ziya Doğan bulunuyor. Hafta içi açıklamaları sonrası işe yaramış olacak ki hakem bir hayli taktir hakkını aleyhimize kullandı. Sarı kartları çok erken ve gereksiz olarak gösterdi.

Elbette biz bunlarla ilgilenmiyoruz, ilgilenmemeliyiz de!

Eğer bu takım şampiyon olacaksa önce istikrarlı bir oyun anlayışına sahip olmalıyız. Rakibin oyununu değil kendi oyunumuzu sahada kabul ettirmeliyiz.

Eğer 90 dk boyunca 2 pozisyona giriyorsanız bunun sebeplerini bulup düzeltmelisiniz. Diğer taraftan takım olarak kollektif bir oyun anlayışına bürünmelisiniz.

Geçen hafta ‘Samsunspor Gibi Oynamak’ yazımda oyun anlamında değilse de mücadele ve istek anlamında oldukça hoşumuza gittiğini yazmıştım. İşte bu mücadeleyi sahada göremedik. Düşünün ki ilk yarı boyunca bir şutumuz var ve o da kaleci tarafından rahat bir top oldu.

Kaleciyi çalıştırmak tabiri vardır birde. Sürekli atılan şutlar olur ama kaleciyi bir türlü geçemeyiz. İşte böyle bir pozisyon zenginliğimizde yoktu deplasmanda.

Ya ne vardı. Bol bol paslar ama üretkenliği olmayan ölü paslar. Yani kaleye varmayan paslar, şuta dönüşmeyen paslar, kaleciyi üzmeyen paslar, defansı yormayan paslar. Kısacası bal yapmayan arılar misali!

Golümüz nasıl oldu. İşte kalite farkı ile izah edebileceğimiz bir şekilde. Rakip kornerinde topu kapan Furkan, akıllı pasıyla başlayan atakta Savaş’ın hızla topu sürmesi ve müsait durumdaki Kubilay’ı görmesi ve onunda şutuyla topun ağlara gitmesiyle bulduk golü.

Golden sonra rakibi daha çok gördük yarı sahamızda ve kale önümüzde. Bir türlü uzaklaştıralamayan topları gördük. Kalecimiz Furkan’ın mağlubiyeti önleyen kurtarışlarını gördük.

Yediğimiz golde zaten uzun olan oyunculara oynayan rakip bunun meyvesini de almasını bildi. Yaptıkları orta sonunda kafa vuruşuyla top uzak köşeye gidince Furkan’ın da yapacağı bir şey kalmadı.

Aslında attığımız golden sonra daha çok pozisyon buluruz diye düşündüm ama hiçte öyle olmadı. Sadece oyuna sonradan giren Muhammet Beşir’in çaprazdan bir şutunu izledik o kadar.

Oyuncu kalitemiz var ve bunu sahaya yansıtmamız gerekir. Rakibe ‘ben bu maçı alacağım!’ oyun anlaşımız olmalı. Bunu ya taktiksel anlamda yaparsınız yada birebirlerde oyuncu eksiltip defans arkasına atılan toplarla. Olmadı uzaktan şutlarla, duran toplarla ve rakibi hataya zorlayıp penaltıyla.

Maç sonucu Taner Hoca, açıklamalarıyla yüreğimize su serpti mi? Bunun taktirini sizlere bırakıyorum.

Haftaya Pazar sahamızda iki maçını kazanmış olan ve moralli olarak gelecek olan Sancaktepespor ile oynayacağız. Dileriz sahamızda bir kaza yaşamayız. Bu ligde sahanızda özellikle rakiplerinize üstünlük sağlamalısınız.

Saha ve seyirci üstünlüğümüz var çok şükür. Stat demeye bin şahit lazım olan yerlerde oynuyoruz. Oynayacağız ama lütfen önce yönetimi sonra taraftarı mahçup etmeyin. Sizlere düşen görevi yerine getirip gerekli galibiyetleri alın yeter.

Bu takım Samsunspor gibi oynadığı müddetçe sırtı yere gelmez.

Samsunspor bir alt lige indiğinde herşeyin bittiğini düşünmenin acısını yaşadık hep beraber. Kim kurtaracak diye bekledik. Tarihi bir takım acaba yok mu olacaktı?

Tüm bunların ardından İsmail Uyanık ve Yüksel Yıldırım ikilisi sahne aldı ve takıma sahip çıktı. Daha ötesi artık resmi sahipleri. Takım şirketleştikten sonra önüne sponsor bir ismin gelmesi de sürpriz olmadı. Öyle ya bu bir sevda ama aynı zamanda da uzun soluklu bir yatırım.

Samsunspor isminin yaşamasını istemek ve buna yönelik yatırım yapmak bir Rus işadamının bir Arap işadamının yatırımı gibi değil. Biliyorsunuz ünlü İngiliz, İtalya ve Fransa takımlarının başında ya bir Rus işadamı yada Arap işadamını görürsünüz. Son yıllarda Çinli işadamlarının yanında Hindu işadamlarını da görüyoruz.

Zaten İsmail Uyanık bunu örneklerinde sık sık anlattı. Şükür ki bizim Samsunspor’umuza hem yerli hem de milli işadamları sahip çıktılar.

Maça gelen taraftardaki sayının artışı da şehirde ki beklenti ve heyecanı gösterir durumdaydı. Maçtan sonra yakıt aldığım istasyondaki pompa görevlisi de bu heyecanı yansıtır şekilde uzun yıllar sonra maça gittiğini ve bunun İsmail Uyanık sayesinde olduğunu belirtti.

Statın en önemli sorunu sanırım Başkanımızın belirttiği maça giriş kuyrukları, kafeterya ve temizlik kadar zeminde ki inanılmaz bozukluk. Resmen patates tarlası gibi. Yeni Orduspor maçında yakından görme fırsatım olmuştu zemini. İnanılmazdı ve bizler içinde tam bir hayal kırıklığıydı.

Bununla birlikte Başkanımızın dikkat çektiği yakıt deposu olayı ki gerçekten inanılmaz bir ihmalkarlık. Diğer taraftan da uluslararası maç oynamaya engel teşkil eden o bölgenin hava kirliliğine sebep olan azot-bakır fabrikası durumunun çözüm beklemesi.

Allah Başkana ve yönetime kolaylık vesin!

Samsunspor ilk dakikadan itibaren istekli başladı. Daha çok ileride göründü. Belki Muhammet Beşir’in ilk dakikalarda ki pozisyonu gol olmuş olsaydı inanın fark yapabilirdik.

Biraz dağınık oyunumuz vardı. Tabi maçın belli anlarında göze hoş gelen paslaşmalar ve organize ataklardı da gördük. Oyunu kuracağımız taraf önemli. Bunun içinde futbolcularımızın birbirine alışmaları da önemli.

Maç boyunca çeşitli varyasyonları görememiz güzel ama final paslarında ve atağa kalkışlarda ki o ince pasların daha çok isabetli olması ve topun atılacağı oyuncunun da bunu beklemesi gerekiyor. Zamanla bu durum oturacaktır diye düşünüyorum.

Konuk Amedspor ise oyunu kontra atakla gol bulmaya çalışan taraftı. İlk yarıda ki baskımızı kırmak için büyük bir çaba sarf ettiler. Belli ki bir puan için gelmişlerdi.

Özellikle rakibin kapalı ve agrasif oyununu bozmak için gösterilen çaba uzun süredir görmek isteğimiz istekli ve arzulu bir takım görüntüsüydü. Zaten görülen sarı kartlara bakılacak olursa bu durum açıkça görülecektir. Taraftara ve yönetime mahçup olmamak!

İkinci yarıda yine istekli oyun anlayışımızın yanı sıra oyuna giren oyuncuların verimliliğinin yüksek olmasıyla gelen pozisyonlar vardı. Direkten dönen topumuz vardı. Sonrasında İrfan’ın kornerden ortasına Kaptan Ercan’ın enfes kafa vuruşuyla gelen gol ile tüm stat ve izleyenler büyük bir mutluluk yaşadı.

Yine Muhammet Beşir ile ikinci gole yaklaştık ama son çalışımında, kalecinin topa dokunuşuyla farkın ikiye çıkmasını da engellemiş oldu.

Rakibin cılız ataklarından biri iyi ki kaza golüne sebep olmadı. Tek farklı skorlar her zaman risk olduğunu en çok yaşayan bir takımız nihayetinde.

Sahada herkes görevini yapmaya çalışıyor bunu görüyoruz ama takımı ateşleyecek lider bir oyuncuya ihtiyaç var. Biraz fazla insiyatif alacak ve takımı sürekli hareketlendirecek bir oyuncuya.

Genel anlamda oyundaki mücadele, istek ve arzu tam manasıyla uzun yıllardır özlediğimiz Samsunspor’un izlerini taşıyordu. Teknik kapasite olarak yüksek oyunculardan kuruluysanız zeminde buna müsait olacak. Deplasman da bunları göreceğiz ama sahamızın bu denli bozuk zemininin olması zorluk durumunu daha da artıracaktır.

Taner Hoca, son hazırlık maçından sonra yaptığı açıklama da; “Kazanmayı bilen takım olacağız. Belki göze hoş gelmeyecek bazende kötü oynayacağız ama kazanacağız!” demişti. İlkini başardı, darısı gelecek maçlara diyoruz.

Bizim için önemli bir hazırlık maçı geride kaldı. Trabzonspor gibi bir takımla daha hazır değilken bile oynamak büyük cesaret işiydi. Zaten bunu da ancak İsmail Başkan yapardı.

Hatılayanınınız vardır iki sezon öncede hazırlık maçı yapmış ve 2-1 kazanmıştık. O zaman lig arasıydı ve 1. Ligdeydik.

Samsunspor markası ne olursa olsun sahaya çıktığı zaman direk kazanmaya odaklanmalıdır. Buraya gelen futbolcularda bu bilinçle gelecek ve oynayacak.

Bu kulübün yeni yönetimle birlikte hedefleri var ve bunu da geldikleri andan itibaren sürekli dile getiriyorlar. İsmail Başkan, ligin tozunu atmaya yönelik bir takım oluşturmaya yönelik çalışmalar yürütüyor. Bunun içinde tüm fedakarlıkları yapıyorlar.

Yönetim ekibi kuvvetli ve işi bilenlerden oluşuyor. Kendilerine sonsuz başarılar diliyorum.

Transferlerin yeterli olup olamayacağını Trabzonspor ile oynadığımız maçta test edemeyiz. Ancak ışıltılarını veya parıltılarını görebiliriz. Bunu bir nebze gördüğümüzü söyleyebilirim.

Maçın geneli yarı alanımızda geçti. Birçok gol tehlikesi atlattık. Yediğimizi üç gole rağmen en az 3-4 pozisyonu Furkan önledi. Defansta Erhan’ın koridorunu sürekli gezmesi, deparlar atması, rakipleriyle adeta boğuşması alkışa taktirdir. Ben bir yönüyle İmdat’a benzettim. Hem fiziği hemde stiliyle.

Yine Kubilay, teknik kapasitesi yüksek ve uzaktan şutaları da etkili bir oyuncu. İlk yarınının sonlarına doğru şutunu kaleci Onur güçlükle çeldi. Cuma günü oynanan Erzincan maçında da uzaktan şutla takımın tek golünü kaydetmişti.

Bahattin ve Erhan Şentürk çok şey katabilecek kapasitede görünüyorlar. Yine ilk yarının son anlarında Bahattin o şutunu gol yapmış olsaydı klasını bir üst seviyeye taşıdığını göstermiş olacaktı. Çağrı bildiğimiz Çağrı. Alıştık gidip gelmelerine ama görev adamı o. İşini yapmaya çalışıyor. Taraftarlarımız çok eleştiriyor onu ama anlayışlı olunması gerekiyor. Nitekim de yönetim de böyle düşünmüş olacak ki takıma kabul etti.

Tek tek tüm futbolcuları değerlendirmek elbette zor. Çünkü bir çoğunu bizlerde yeni yeni ezberleyeceğiz. Oyunun tek yönünü görebildik. Yani orta alanın bize bakan tarafıyla izledik maçı. Enes mesela daha fazla hareketli olabilirdi. Birebirlerini çok göremedik mesela. Bu tür maçlarda biraz da futbolcuların bire birlerde kendisini gösterme fırsatıdır.

İkinci yarı kaleyi dahi yoklayamadık. Bunun için daha çok defansif yönümüzü tartmış olduk. Yenen gollerin ikincisi hariç şans rakipten yanaydı. İlki Dilaverin ayağına çarptı, diğerinde de Nuri önüne gelen topu Muhammet Beşir’e kaptırdı. Ama uyanık olacaksın, rakibinin kontrol edeceksin bu durumlarda.

Oyunu ileriye taşıyabilen kanat oyuncu eksiğimiz var. Kanatları yeterince kullanamadık. Elbette rakibin hakkını da veriyoruz ama en azından denenmesi gerekirdi. Futbolcularımız bunu yapmalı ki seviyelerini üste çıkartsınlar. Bunu böyle maçlarda gösterecekler.

Herşeye rağmen şimdilik “daha vakit var, takım hazır değil!!” mazeretlerini kabul ediyoruz ama lig başlamasından itibaren bunları duymak bizde hayal kırıklığıyla birlikte hataların örtülmesi anlamını da taşıyacaktır.

Bunları geçen sezon başında da yazdım. Maalesef korktuğumuz başımıza geldi. Ancak İsmail Başkan’ın buna izin vermeyeceğini uzun yıllar öncesinden bilenlerdenim.